Jesienny jabłecznik Jamiego i słów kilka o małej turystce górskiej

Jesień? ach to Ty! a z Tobą jabłka, śliwki i inne owocowo-warzywne używki! z nich tarty, szalotki, dżemy, konfitury, powidła i marmolady czyli przetwór wszelki i łakoci moc. Nadchodzi wielkimi krokami chyba moja ulubiona pod tym względem pora roku a jednocześnie mdłości powoli odchodzą w niepamięć i wraca apetyt prawie na wszystko! U mnie królują aktualnie antonówki więc dzisiaj prezentuję wypróbowany już jakiś czas temu jabłecznik, szarlotką zwany. Jest to przepis Jamiego Olivera z książki "Moje obiady", jak zwykle odrobinę zmodyfikowany. 

Łatwy i szybki w przygotowaniu a jednocześnie intrygujący nutką cytryny i imbiru.

ciasto:

225 g mąki

140 g masła

85 g cukru pudru

skórka z połowy cytryny

2 żółtka

nadzienie:

4 jabłka do pieczenia, u mnie Antonówki

1 jabłko deserowe, np. Celeste

3 łyżki cukru trzcinowego najlepiej Demerara u mnie Muscavado

skórka z połowy cytryny

1/2 łyżeczki mielonego imbiru

garść rodzynek

żółtko wymieszane z łyżką mleka

Do robota kuchennego wsypujemy składniki ciasta, dodajemy odrobinę wody i wyrabiamy ciasto. Formę o średnicy 20 cm smakujemy masłem i wylepiamy połową ciasta. Formę wraz z resztą ciasta chowamy do lodówki. 

W tym czasie obieramy jabłka, kroimy na ósemki, wrzucamy do garnuszka wraz z cukrem, skórką, imbirem, rodzynkami i łyżką wody. Gotujemy na małym ogniu do miękkości. Zdejmujemy z palnika i studzimy.
Piekarnik nagrzewamy do 150 st.C. 

Foremkę wyjmujemy z lodówki, na ciasto wykładamy nadzienie i przykrywamy je rozwałkowaną na placek resztą ciasta. Mocno ściskamy brzegi ciasta. Ciasto smarujemy żółtkiem rozbełtanym z mlekiem i nakłuwamy widelcem.

Pieczemy do zrumienienia ok. 50 minut.

Jabłecznik powstał już po powrocie a teraz kilka słów o naszym małym łaziku czyli  

Blondaska w Górach.

Długo się zastanawialiśmy gdzie chodzić i jakie będą możliwości naszego małego człeka. Okazało się, ze przy współudziale Małżona jako "barana" możemy przejść całkiem daleko. Oto kilka zdjęć i krótki opis naszych trasek po tych górach nie całkiem wysokich.

Dzień Pierwszy

Malownicza Dolina Białego, Sarnia Skałka, Dolina Strążyska i powrót Ścieżką pod Reglami.

Córcia pełna wrażeń, dzielna choć padnięta, pod górę i z góry i tylko trochę na "Barana"

Dzień Drugi

Rusinowa Polana ale dłuższą trasą od strony głównej trasy nad Morskie Oko a nie od strony Przełęczy Brzeźki

Dzień Trzeci

Nosal zwany Wielkim Dużym Wzgórzem został zdobyty w pocie czoła i wpychaniu Córci pod górę po kamieniach, potem powrót przez Kuźnice i moczenie nóg w wodzie

Dzień Czwarty czyli porażka

Dolina Chochołowska... nudy i tłumy, asfalt, asfalt i troszkę kamieni, i parking za 20 zł, wrrrr... 

Dzień Piąty

Dolina Olczyska, Wielki Kopieniec i powrót szlakiem zielono czerwonym

Tuż przed deszczem a potem jak się okazało burzą, udało nam się zejść ze szlaku już na szosę.

A na polanie pod Wielkim Kopieńcem posilić sie wypadało a ponieważ odrobine padało szałas byl nasz :)