Zupa, która za mną chodziła i muffinki grzechu warte

Chodziła za mną, chodziła, czasem się o nią potknęłam... nie miałam odwagi zmierzyć się ze wspomnieniem, maminej, gęstej tak, że aż łyżka stawała, pysznej, ba! najlepszej na świecie Grochówki.
Nie nauczyłam się robienia jej w domu, Małżon nie lubi więc się nie odważałam aż do wczoraj. Różne koleżanki ustnie przekazały mi rady, ja wszystko zebrałam i ugotowałam saganek. Zjem go sama albo z Córcią, która już wczoraj podjadała mi z miseczki. Niestety groch nie rozgotował mi się tak jak ten maminy ale zupa równie mi smakuje, choć troszkę inaczej... Oj tęsknię ostatnio za mamą bardzo. To już ponad trzy lata a mi wcale nie jest lepiej :(
Nic to, nie marudzić, taki mam plan na dzisiaj. Na deserrr miała być szarlotka ale przygotowałam Muffinki z jabłkiem i orzechami włoskimi. Zazwyczaj tego typu ciastka piekę "na oko" ale dziś skorzystałam z przepisu Nigelli. Zmodyfikowałam go z racji tego co miałam w szafkach. Ciastka właśnie się studzą a ja raczę się zapachem cynamonu...

A dla Małżona przygotowuję Przaśne naleśniki tym razem także z boczkiem wędzonym. Cieszę się, że wczoraj po powrocie z pracy, kiedy Małżon pojechał z Córcią do babci, wysprzątałam mieszkanie. dzisiaj Psiapsióła ufarbowała mi włosy i całkowicie mogę oddać się pitraszeniu i Blondaskowi oczywiście.

GROCHÓWKA

1,5 l bulionu (u mnie drobiowego)
1 obrana, starta na grubych oczkach marchewka
1,5 szkl. łuskanego grochu  w połówkach
3 ziarenka ziela angielskiego
1 liść laurowy
2 ziemniaki pokrojone w kostkę
50 g wędzonego boczku pokrojonego w kostke
100 g kiełbasy pokrojonej w ćwierć plasterki
1 łyżeczka majernku
sól, pieprz

Bulion zagotowujemy, wkładamy do niego marchewkę, opłukany groch, listek, ziele, gotujemy 20 minut i wkładamy ziemniaki.
Na patelni obsmażamy na rumiano, wytapiając przy tym tłuszcz, wędliny. Wkładamy je do zupy. Doprawiamy zupę majerankiem. Całość gotujemy aż ziemniaki i groch będą miękkie. Ja gotuje dłużej tak by przynajmniej cześć grochu się rozgotowała. Na koniec przyprawiam sola i pieprzem.

MUFFINKI Z JABŁKAMI I ORZECHAMI WŁOSKIMI

1 duże lub dwa małe jabłka do ciasta np. Reneta
250 g mąki (u mnie 200 g pszennej i 50 g orkiszowej z pełnego przemiału)
2 łyżeczki proszku do pieczenia
2 łyżeczki cynamomu
125 g jasnego cukru trzcinowego + 4 łyżeczki do posypania
50 ml miodu
60 ml jogurty naturalnego (u mnie jogurtu waniliowego typu Finezja)
125 ml oleju
2 jajka
70 g orzechów włoskich

Jabłka obieramy i kroimy w małe kawałeczki.
W misce mieszamy mąkę, proszek i 1 łyżeczkę cynamonu. W drugiej miseczce mieszamy cukier, miód, jogurt, jajka i olej.
Orzechy siekamy, połowę wsypujemy do miski z mąką, resztę wrzucamy do miseczki i łączymy z drugą łyżeczką cynamonu i cukrem trzcinowym. Po wymieszaniu otrzymamy posypkę.
Zawartość miski z mokrymi składnikami przekładamy do suchych składników. Mieszamy niezbyt długo. Na koniec dorzucamy jabłka. Po wymieszaniu ciasto przekładamy do blaszki wyłożonej papilotkami.
Ciastka posypujemy posypką i pieczemy 20 minut w 200 st.C, powinny być rumiane i chrupiące z wierzchu.
Po wyjęciu z piekarnika zostawiamy je w blaszce na 5 minut a potem studzimy na kratce.

Na koniec chcę zaprezentować Stefana. Dawno tutaj nie gościł. Urósł, całkiem nie zmądrzał. I nadal jest słodziakiem.