Truskawkowa Konfitura czyli o dziadku i truskawkach

Miałam tylko jednego dziadka. Był generałem, rządził twardą ręką i wszyscy w domu czuli do niego respekt, także ja. Przychodził jednak czas gdy dziadek łagodniał i przestawał kojarzyć się z surowym i posępnym mężczyzną. Był to czas keksu oraz czas truskawek. Dziadek robił bowiem konfitury, bardzo słodkie, gęste i lepkie i cudownie pyszne! tam jadłam je pierwszy raz w życiu i zawsze gdy byłam wtedy u dziadków mogłam liczyć na kromkę chleba, kawałek białego sera i konfiturę do tego.

Wczoraj najprawdziwsza konfitura zawitała i do mojej kuchni. W tym roku mam przyjemność jeść i przerabiać na przetwory truskawki niczym nie skażone, nie pryskane, wyłaniające się nieśmiało z zarośniętych zagonów, które to zbiera w pocie czoła u swej mamy moja psiapsiółka. Słodkie, małe i rubinowe, idealne!

Konfitura truskawkowa

1 kg truskawek, obranych z szypułek
600 g cukru
szklanka wody

Z wody i cukru gotujemy syrop (zagotowujemy wodę z cukrem, mieszamy by cukier się rozpuścił, gotujemy ok 5 minut aż syrop się zagęści).
Do syropu wrzucamy truskawki i gotujemy na małym ogniu aż całość zacznie gęstnieć. U mnie trwało to ok 30-40 minut. Przekładamy do wyparzonych słoiczków. Zakręcamy, odwracamy do góry dnem i czekamy aż ostygnął.