Jesienna Pomidorówka prosto z kubka

Dni parę temu siedzieliśmy na kołdrze w centrum kuchni rozłożonej i całą trójką przeglądaliśmy stosy książek kucharskich w poszukiwaniu inspiracji i konceptu obiadowego. W pewnym momencie usłyszałam "Mamo ja to chcę!". Na obrazku widniał kubek z pomarańczowa zupą. Pomidorowa jak się domyślacie. Książką okazały się "Moje obiady" Jamiego Olivera a zupa zniknęła z garnka w ciągu dwóch dni i nikt Córci nie pomagał!

Aromatyczna, gęsta, sycąca, z chlebem lub ryżem pożarta. Idealnie rozgrzewająca w chłodne jesienne dni. I nietrudno ją zrobić.

1 obrana i drobno pokrojona cebula

1 obrany i posiekany ząbek czosnku

1 marchewka, obrana  i starta na grubej tarce

garść świeżej bazylii

oliwa

6 łyżek śmietany kremówki

1 łyżeczka octu winego

2 żółtka

1 kg bardzo dojrzałych pomidorów

1,1 l. bulionu

sól, pieprz

Cebulę, czosnek i marchewkę wraz z łodygami bazylii i dwoma chlustami oliwy wkładamy do dużego garnka. Przykrywamy i całość, mieszając od czasu do czasu gotujemy ok 20 minut.

W miseczce ubijamy żółtka z octem i śmietaną. 

Pomidory sparzamy wrzątkiem i obieramy. Kroimy na niezbyt małe kawałki. Dodajemy je do warzyw w garnku wraz z bulionem i gotujemy pod przykryciem kolejne 20 minut.

Po tym czasie zupę blendujemy. Ponieważ jest gorąca trzeba bardzo uważać. Zblendowaną zupę z powrotem wlewamy do garnka, zagotowujemy i doprawiamy solą i pieprzem.

Dodajemy śmietanową mieszankę. Nie gotujemy już zupy by jajka i śmietana nam się nie zważyły!!! chodzi tylko o to by zupa stała się bardziej jedwabista i kremowa.

Podajemy natychmiast posypane bazyliowymi listkami jeśli lubimy :)