Śnieżynka, Sypana Drożdżówka z jabłkami i jagodami kruszonką posypana i kilka słów o książkach

Wczoraj w Kulinarnych Spotkaniach spotkałam ciasto. 

Od razu je wypróbowałam korzystając z mego zamiłowania do drożdżowców wszelkich, owoców  a przede wszystkim kruszonki, no i zapasów w lodówce!!! 

Sami zobaczcie jak wyszło, jak smakuje niestety zdjęcie nie chciało pokazać :)

ciasto:

50 g świeżych drożdży
1/2 szkl. cukru
2 jajka
1/2 szkl. oleju
1/3 szkl. mleka
2 szkl. mąki pszennej
szczypta soli
1 jabłko + garść mrożonych rozmrożonych jagód
kruszonka:
1/8 kostki masła
1/4 szkl. mąki pszennej
1/8 szkl. cukru

Do dużej miski wkruszamy drożdże, na nie wsypujemy cukier, a następnie kolejno roztrzepane jajka, olej i mleko. Następnie wsypujemy mąkę i szczyptę soli.  Nie mieszamy, tylko przykrywamy miskę ściereczką i odstawiamy na 3 godziny. 

W międzyczasie przygotowujemy kruszonkę masło rozgniatając palcami z mąką i cukrem na okruszki. 

Jabłko obieramy i kroimy w ósemki. Myjemy jagody.

Po 3 godzinach składniki w misce mieszamy łyżką na gładkie ciasto. Przekładamy do foremki, u mnie tortownica o średnicy 20 cm, wyłożonej papierem, na wierzchu układamy owoce i posypujemy kruszonką. Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do temperatury 190 st. C i pieczemy ok. 40-45 minut. 

A wieczorem Małżon dostarczył mi odebraną z poczty paczkę w w niej foremkę do wykrawania mega śnieżynek, tą którą wygrałam u Ilki, oraz laskę wanilii :) już mi się marzą kakaowe kruche wielkie ciastka...

Chciałam też napisać kilka słów o książkach. Odkąd wylądowałam na zwolnieniu tak się jakoś złożyło, że mam czas wyłącznie na bajki dla dzieci oraz na książki kucharskie.

Od dwóch dni nie mogę oprzeć się odczuciu, że to straszne uwstecznienie. Przedwczoraj buszowałam w necie, na blogach i w księgarniach internetowych. Wyszukałam kilka pozycji jakie chcę, wręcz MUSZE, pochłonąć nim Olaf przyjdzie na świat. Zaprzyjaźniłam się też z katalogiem biblioteki gminnej i znalazłam tam część tego co przeczytać chciałam. 

W poniedziałek powędruję więc na łowy a tymczasem sięgnęłam po zalegająca na półce, kiedyś dostaną na Mikołajki "Annę In w grobowcach świata" Olgi Tokarczuk. Kiedyś darzyłam tę autorkę uwielbieniem bezgranicznym, potem gdy na świat przyszła Córcia była ciut za ciężka. 

"Anna In" jest jednak tak oderwana od mego aktualnego życia, że nie mogę się jej oprzeć i od wczoraj czytam kiedy mogę właśnie ją.

zdjęcie pochodzi ze strony wydawcy