Chleb...

Pierwszy chleb upiekłam tuż po tym jak urodziła się Córcia. Zaczęły się wtedy moje eksperymenty z zakwasem.
Na początku moje chlebiszcza były mocno zwarte, gliniaste i niestety kruszliwe. Miałam chwile przerwy w pieczeniu, potem zakwas reaktywowałam. Powiem Wam szczerze, że przestałam/przestaliśmy lubić kupne buły i chleby, co pewnie nie dziwi nikogo...
Moja miłość do wypieku pieczyw wszelkich rozkwitła gdy poznałam blog Liski Pracownia Wypieków. Odkryłam tam receptury na najlepszy razowy, na chleby z garnka, na te zakwasowe i drożdżowe,i na mnogość bułeczek różnistych. Przekonałam się, że umiem, że mogę upiec nawet bardziej skomplikowane rzeczy. Zakwas pszenny, gryczany czy jaglany, wszystko to mam za sobą tak jak i pewnie juz setki chlebów i tysiące bułek licząc na sztuki. Przyszła więc pora wyciągnąć wnioski z tego pieczenia, zebrać doświadczenia i samemu, nie z przepisu, zdecydować z czego i jak upiec chleb. Owszem nie raz modyfikowałam przepis wg własnych upodobań ALE wczoraj powstał taki, w którym po prostu zasugerowałam się intuicją. Miał być drożdżowy, z ziarnami, z orkiszowej mąki, z dodatkiem ziemniaków a oprócz tego pieczony w moim ukochanym garnku a konkretnie w starej, babcinej żeliwnej brytfannie. Pyszny, nadal idealnie świeżutki. Jestem z niego dumna!!! a przepisem i zdjęciami podzielę się już niebawem.
A tu jeden z moich najbardziej udanych bochenków...